In een samenwerking kan je, als projectleider, accountpersoon of hoe je de functie ook noemt, soms verbaasd staan over het gedrag van andere mensen. Bijvoorbeeld van teamleden. Hun gedrag kan zo onlogisch, tijdrovend of neigend naar onwerkbaar overkomen..

Hoe ga je om met een creatief directeur die eerst een half uur over voetbal wil praten, voordat hij aan de slag kan? Een head of, die het niet over details wil hebben, maar wel alle naadjes van elke kous wil weten? Een UX- designer, die elke briefingssessie in woede ontsteekt? Ik heb zelfs een keer met een finance manager gewerkt die het niet over geld wilde hebben (…)

Twee opties: je gek irriteren of de gebruiksaanwijzing zoeken. Ik adviseer uiteraard optie twee. Ook omdat het leuk is om te doen; de code kraken. Gebruiksaanwijzingen van mensen zijn niet online te downloaden. Het komt neer op goed luisteren, kijken, en analyseren van het gedrag. Langzaam wordt duidelijk hoe iemand het lekkerste werkt. Daar pas je je eigen werkwijze een beetje op aan en opeens springt de samenwerking van het slot.

De creatief wil gewoon eerst even kletsen en warmdraaien. Niet meteen zo zakelijk…handig om geen ‘krappe planning uit te stralen’ in zijn buurt.
Prima. Can do.

Stuur de head of voor de meeting alle details in de mail, dan kan ze in de meeting met de ‘broad brush’ grootste vergezichten schetsen. Everybody happy.

De woede van de UX-er is zijn innerlijke startmotor. Neem het niet persoonlijk; het is na de lunch over.

Het duurde bij mij vrij lang voordat ik erachter kwam dat een CFO wel alles over de finance wilde weten, maar er niet over wilde praten. Wanneer ging de samenwerking floreren? Toen ik de cijfers op een A-4tje naar hem toe schoof, terwijl wij de koetjes, kalfjes en de waan van de dag bespraken.

Het zou best wel tijd schelen, wanneer we tevoren onze gebruiksaanwijzing zouden delen aan onze teamleden.

Ik begin:

Hoe meer ik heb gegeten, hoe groter de kans dat ik ergens akkoord op geef.