Een materiaalbon is net zo belangrijk als een briefing, maar een stuk minder populair. Iedereen wil bij de briefing zijn, maar vragen over de bon? Poef, iedereen is plotsklaps verdwenen. Gek eigenlijk; het Grote Geld uitgeven begint pas echt met de bon.
Daarom een blog: Hup materiaalbon!
Het creatieve concept is goedgekeurd; start de productie.
Wat moet er exact aangeleverd worden? Welk formaat? Het soort bestand? Welk soort drukproces? Hoe zwaar mag het bestand zijn? Hoeveel seconden? Is er geluid en hoe hard mag het? Aanleveradres? Uiterste deadline?
Zoveel ‘detailgeneuzel’ bij elkaar; veel mensen hebben er liever niets mee te maken. Terwijl succes juist in die details besloten ligt. Dit en nog veel meer staat op de materiaalbon.
Het gebrek aan belangstelling is van de bon af te lezen.
Ze zien er hetzelfde uit als 25 jaar geleden, maar dan onleesbaarder. De Excel sheets dienen zover naar links gescrold worden dat je aan het einde niet meer weet wat er aan het begin stond. Uitprinten kan, als je graag door een microscoop leest.
Goede mediabureaus begrijpen dat mensen het snelste fijn aan de slag gaan op toegankelijke informatie. Ze sturen een overzichtelijke materiaalbon; de zon die het hele maakproces verlicht en verheldert.
Tot zover de vorm. Even over het proces.
Normaal gaat het zo: mediaplan is goedgekeurd, de bon wordt opgesteld. Die is dan op tijd bij het bureau en alles loopt als een zonnetje.
Niet-normaal komt veel voor. De plannen zijn nog niet goedgekeurd, maar de deadline eist dat de productie start. Voilà: de ‘voorlopige bon’. Hou je van inefficiëntie en bijkomende kosten? Dan is de voorlopige bon the way to go.
Of het mediaplan is tijdig goedgekeurd, maar er duiken extra assets op: de verrassingsbon.
Hee, doen we radio? Ja, we kregen nog een leuke deal!
Maar we hebben nog geen vaste voice-over stem? En geen concept?
Nee, nou ja dat weet ik ook niet, maar de deadline staat, anders krijg je annuleringskosten.
O ja joh?!
Helemaal geen bon is het allervervelendste. “Doe maar een grote A4” noemen we dit. Klant heeft zelf mediadealtjes gemaakt en toen… niets. Er zit voor de producer niets anders op dan een dagje ‘bel je eigen bon bij elkaar’ te doen. Wie gaat dat betalen en wie is er verantwoordelijk? Uuh….
Tips voor een succesvolle samenwerking: niet normaal maken wat niet normaal is.
Delegeer het bon-gebeuren niet te ver uit beeld, maar neem ‘m samen mondeling door. Is alles zonneklaar en kan iedereen effectief aan de slag.
PS: Wil je een tram bestickeren? Dan is ook een lijntekening nodig; anders weten we niet waar de raampjes zitten. Deze zin werd u aangeboden door diverse trafficmanagers.