Een proces wordt pas gemist wanneer het er niet is. Daar schreef ik eerder al over. En ja, een proces klinkt saai, behalve voor mensen die écht iets tot stand willen brengen. Die weten: structuur is geen beperking, het is juist een voorwaarde voor creativiteit.

Precies daarom willen creatieven duidelijkheid. Helemaal bij een pitch. Het is aan de opdrachtgever om dat te bieden. Een helder proces levert simpelweg betere resultaten op.

Dus hierbij: een goed pitchproces heeft drie delen: een begin, een middenstuk en een einde.

Het begin: aankondiging dat het om een pitch gaat en de briefing.

Dus niet:

Ja, bedankt voor je plan van aanpak, strategie en kostenbreakdown. Even dat je weet: we hebben ook 4 andere partijen gevraagd.

O, dus dit is een pitch? (!!)

Ja… zo zou je het eigenlijk wel kunnen noemen, nu ik erover nadenk.

Het komt vaak voor, maar het werkt zo niet. Transparantie vanaf het eerste contactmoment is cruciaal.

Dan de briefing. Compleet, met duidelijke beoordelingscriteria. Want een pitch is een wedstrijd. Iedereen hoort tevoren te weten waarop ze worden beoordeeld.

Het midden: tussenpresentatie en objectieve feedback

Geef ruimte voor een tussenpresentatie. En nog belangrijker: geef inhoudelijke feedback op basis van de afgesproken criteria. Niet alleen of iets ‘leuk’ is, of dat je er kippenvel van krijgt. Dat soort gevoelens moet je zeker bespreken, maar eerst: objectief toetsen wat is gevraagd. Op basis van de feedback kunnen bureaus bijsturen langs de lijnen van het proces.

Het eind: kiezen en afsluiten

Dan: presentatiedag. Spannend! Aanwezig: alleen mensen die daadwerkelijk meebeslissen. De groep wordt gedurende een goede pitch wellicht kleiner, maar nooit groter.

Na afloop volgt besluitvorming met op de vooraf afgesproken dag de uitslag.

Helaas zijn er in Nederland pitches die al meer dan twee jaar lopen.

Deelnemende bureaus wachten nog steeds op een telefoontje. Ze vermoeden inmiddels wel dat ze niet door zijn….

Een goede opdrachtgever belt wél. Of beter nog: gaat even langs. Voor een kop koffie of een lunch. Om toe te lichten waarom het bureau het niet is geworden. Zodat er geleerd kan worden en men niet helemaal voor niets zoveel tijd en kosten in het proces heeft geïnvesteerd, en het proces respectvol wordt afgesloten.

P.S. Herinner je je ineens dat je een bureau nooit hebt afgebeld? Doe het vandaag nog. Echt iets voor de vrijdag. Misschien even langsgaan voor een korte vrimibo. Zelfs met een verlate ‘nee’ voelt het als erkenning. En dat wordt zéker gewaardeerd