Creatieve bureaus zijn inmiddels even lang bezig met het onderbouwen van een concept, als met het ontwikkelen ervan. Langer zelfs.

Heeft de toename van data een toename van onderbouwing met zich gebracht? Of geeft de toename van opties keuzeangst?

Onderbouwing an sich; ben ik hartstikke voor.
Data geven informatie om superscherpe klantinzichten mee te creëren. Heerlijk!
Ze geven ook zekerheid dat het ergens op slaat, waar je mee bezig bent. Dat de ‘genomen afslagen’ voor iedereen duidelijk zijn. Het voorkomt misverstanden halverwege. Onderbouwing bevordert de groei van een concept.

Maar andersom…

Data en onderbouwing die worden ingezet om angst te bezweren, trekken de energie uit het project. En uit de output.

Waarom vragen opdrachtgevers het?

Alle onderdelen moeten onderbouwd worden. Dan kunnen we intern aantonen dat het besluit om dit concept uit te voeren op basis van objectieve argumenten is genomen. Mocht er iets misgaan…

Apart. Ondanks het feit dat een creatief concept objectief is onderbouwd, kan ‘het’ kennelijk toch verkeerd uitpakken.

Dat is het mooie en het moeilijke van creativiteit.

Het heeft iets onverklaarbaars, ongrijpbaars. Je kan het nooit helemaal vastpakken en waterdichtspijkeren. Het kan ondanks alles minder goed uitpakken, maar ook adembenemend veel beter.

Heb maar een beetje vertrouwen. In de specialisten, in jezelf.

In elk creatief proces is er een moment dat het aankomt op een innerlijk weten; dit is hoe het moet zijn. Een aan zekerheid grenzend gevoel: zoek niet verder, dit gaan we doen. Voorwaarts! Dat gevoel is niet exclusief van creatie, het is van iedereen.

Ja, maar waar kan ik dat innerlijk weten vinden?

Nou, als je het gangpad met data uitloopt, voorbij het einde. Ja best een stuk verder. Doe anders je headset en je scherm even weg, dan kom je er makkelijker. Loop je door naar die open ruimte. Zie je links Waarachtigheid en daarna komt de Inspiratie. Daar in de buurt ligt het Innerlijk Weten. Op ooghoogte. Er is genoeg, dus pak alles maar mee wat je nodig hebt.

Succes!